ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ సంపాదకీయం అరసి శ్రీ కథలు సింగర కొండ – పి.రాజ్య లక్ష్మి నా కథ-2 – చదువు కథ – డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు బరి పాదాలు – కొలిపాక.శోభారాణి ఇంకాస్త సంతృప్తిగా జీవిద్దాం! – విజయభాను కోటేమీమాంస – గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు మనతో మనం – భోజన్న … Continue reading →
2020 నుండి తెలుగు సాహిత్యంలో ఏ మాత్రం సంకోచించకుండా తమ చుట్టూ ఉన్న సమస్యలను, ఎవరూ చర్చించడానికి ఇష్టపడటానికి ఉన్న అంశాల గురించి గట్టిగా ప్రశ్నిస్తూ రాస్తున్న కథలు, నవలలు వస్తూ ఉన్నాయి. ఈ తరం రచయితల్లో ఆ తెగువ, సమకాలీన సమాజ చిత్రణ పట్ల ఉన్న స్పష్టత, భాషా శైలి విషయంలో చేస్తున్న ప్రయోగాలు … Continue reading →
రవికిరణాల సెగలకు ఇసుకనేలలో అడుగెట్టి పాదం మండే తరుణంలో కాసేపు నా పంచన నిలువవూ.! నా ఛాయచే చల్లబడిన మట్టిని నీ పాదాలకంటిస్తాను బొబ్బంటిన అరికాలకు సైబాల్ రాసే అమ్మలా. కాసేపు నా నీడలో ఉండవూ వేసవిలో నీ మూర్ధాన అమ్మ చెంగు అడ్డుపెట్టినట్టు నా విశాల కొమ్మలతో నీడనిస్తాను కాసేపు నా ఒడిలో నిద్రపోవూ.! … Continue reading →
మనను మనం కొత్తగా నిర్మించుకుందాంఎన్నో మనతో ఉంటాయిఎన్నో మన నుండి పోతాయిఎప్పుడూ మనం ఒకటి మర్చిపోతముఏదో వచ్చి ఆనందానికి గురి చేస్తుందనిగత కాలము మేలు వచ్చు కాలము కంటెన్నన్నయ చెప్పిన మాటే వేదం…వచ్చే కాలాన్ని సుందరంగా ఊహించుకుంటాంగడిచిన కాలాన్ని భూతంలా తరిమికొడతాంగడపబోయే కాలాన్ని పట్టికలుగా రూపొందిస్తాంమారాలంటూ, మార్చాలంటూ కొత్త కొత్త సూక్తులు ఇస్తాంఒకటో రెండో రెండు, … Continue reading →
Posted on
1సంతకమంటే..నీ అస్తిత్వంనీదైన తత్వం ఒక సంతకం తేలిగ్గా కనిపించొచ్చుఇంకోటి ఓ చిక్కు ప్రశ్నలా!అచ్చు మనిషి అంతరంగం లానే! ఒకరి సంతకం మరొకరికి పిచ్చి గీతేకానీ అది చేసిన వారికే తెలుసుఏ మలుపులో ఏం దాగుందో!?అదీ ఓ అంతు చిక్కని మానవ ప్రవర్తన! వేయి మంది ఏక నామధేయుల సంతకాలు సైతంవేయి రకాలుగా ఉంటాయిపేర్లు ఒకటేనేమోతీర్లు ఒకటవ్వాలని … Continue reading →
సింగర కొండ తిర్నాల జనంతో కిటకిట లాడుతా ఉంది.కాలు తీసి కాలు వేయాలంటే కనాకష్టంగా ఉంది .ఇంత మందిలో సుశీలక్కను ఎక్కడని వెతకాలి. పొద్దుపొద్దున్నే పోను చేసి తిర్నాలకు పోతున్నాను .స్వామికి మొక్కుకొనీ నా దారి నేను చూసుకుంటా .ఇక నేను ఈ బతుకు ఈదలేను. చిన్నదాన్ని కాస్త కనిపెట్టుకో అని పోను స్విచ్ ఆఫ్ … Continue reading →
రాలుతున్న కన్నీటి చుక్క వెనుక దాగి ఉన్న కల్లోల మేఘాలెన్నో! గూడు కట్టుకున్న యుద్ధ మేఘాలెన్నో! కిటికీ ఆవల రెక్కల ఈవల మధ్యలో ఊచలు చూపు లో చత్వారం లేదు కమ్ముకున్న చీకటి లో ఓ వెలుగు రేఖ కై నిరీక్షణ ఎన్ని కలత నిద్రల్లో ఎన్ని సార్లు పలవరించావో హృదయ ఘోషలెన్నో నాలుగు గోడలను … Continue reading →
కుటుంబమెక్కడుందోయ్ ఓ వలస జీవి నీ కుటుంబమెక్కడుందోయ్బియ్యపు మెతుకు దూరమై, రొట్టె పెంకులకి ఎదురుచూస్తివాగొంగడి మరచి వచ్చి, చలితో సోపతి చేసి ముచ్చటిస్తివాసరియైన నిద్రలేకమేలుకువలో తలిస్తివా కుటుంబం ఎట్లున్నదనిలేక తీరిక లేదనుకుంటివా కుటుంబమెక్కడుందోయ్ ఓ వలస జీవి నీ కుటుంబమెక్కడుందోయ్ఉత్తరాల కాలం కాదని తెలుసుచరవాణి ముచ్చట్లు ఎంత తెలుపగలవునీ మదిలో దాగిన ప్రేమమస్తకమున మెదిలే ఆలోచనరెండింటిని … Continue reading →
పగలు పెరిగే కాలం వచ్చేసింది. సూర్యుడు మకారరాశిలోకి ప్రవేశించి వారం దాటింది. రెపరేపలాడే జాతీయజెండాకు వందనం సమర్పించి ఆ వేడుకకు హాజరైన అందరినీ పలుకరించి వచ్చేవేళకి మధ్యాహ్నం దాటింది. రెండునెళ్లక్రితం జరిగిన రోడ్డు ప్రమాదం ,తదనంతరం తప్పనిసరియై తీసుకున్న విశ్రాంతి సమయం తర్వాత కార్యాలయానికి తిరగిరావడం ఇప్పుడే కుదిరింది. కారులో వస్తుండగా వెనుకనుంచి వస్తున్న లారీ … Continue reading →
పసి గుడ్డుగా ఉండిఎదపై మర్దన చేసినచిన్ని పాదాల స్పర్శతోగుండెలోతుల్లో పొంగినసంతోషపు అల ఎగిసిఅనంతమై నిలువెల్లాతడిపిన తడిపేసిన తడి క్రమేణా మొగ్గనుండి పువ్వుగా మారే క్రమంలో తీర్చిదిద్దినట్టు పొందికగా ఆకృతి దాలుస్తున్న.. పరంపర చిన్నిపాదాలకి వెండిపట్టీలుపెట్టిపడ్డ సంబురం అంతా ఇంతాకాక దోసిల్లలో నిండి ఇల్లంతాముంచెత్తింది గల్లు..గల్లున నడిచి వస్తుంటే ప్రాణం లేచివచ్చి మంజులంగా చెవినిచేరేది మొగ్గై,పువ్వై ఇంద్రధనస్సు … Continue reading →
