“ఏ పని? సమాధి కట్టించటమా? నువ్వు దీన్ని ఎంత సీరియస్ గా చర్చిస్తున్నావంటే అదేదో ఇల్లు కట్టినట్లు, పెళ్లి చేసినట్లు, పిల్లల్ని చదివించినట్లు. అసలు నీకేం పనిలేదానే? ఇదో పెద్ద పనిలా పట్టుకొచ్చి నా బుర్ర తింటున్నావ్!” అన్నాడు తిలక్. “ఇల్లు కట్టించటం, చదువులు చెప్పించటం, పెళ్లిళ్లు చెయ్యటం తండ్రి చేస్తాడు. తండ్రికి సమాధి కట్టించటం … Continue reading →

ఉదయాన్నే రెడీ అయి “నేను మా ఆదిపురికి వెళ్తున్నా!” అని భర్తతో చెప్పింది సంలేఖ. “అమ్మతో చెప్పావా?” అన్నాడే కానీ ‘ఎందుకెళ్తున్నావ్? ఎప్పుడొస్తావ్?’ అని అడగలేదు. ఆమె మనసంతా బరువుగా అయింది. “అత్తయ్యతో చెప్పాను. వెళ్లమంది” అంది. “అంతేనా! ఇంకేమైనా అన్నదా?” అడిగాడు. “మీ రాజారాం అన్నయ్య జాబ్ కి వెళ్తున్నాడుకదా! సామాన్ల డబ్బులు అడిగి … Continue reading →

“అర్థమవుతోంది నీ గొంతులో విన్పిస్తున్న సంతోషాన్ని వింటుంటే నువ్వెంత గర్వ పడుతున్నావో” అంది సంలేఖ. “దిలీప్ కి బెస్ట్ జర్నలిస్ట్ అవార్డు వచ్చినరోజు మీ ఫాదర్ పోవడం వల్ల నువ్వు రాలేదు కానీ ఆ రోజు అతన్ని అభినందించనివాళ్లు లేరు. ప్రజాస్వామ్యానికి పట్టుకొమ్మలైన పేపర్లకి ఇలాంటి పాత్రికేయుల అవసరం ఎంతో వుందని గొప్పగా ప్రశంసించారు” అంది … Continue reading →