పూర్తి పేరు : ఐ పద్మ సుధామణి కలం పేరు సుధామురళి వయస్సు: 40 పుట్టిన ఊరు : మేనకూరు తల్లిదండ్రులు : బాల సుబ్రహ్మణ్యం, జయ లలిత చదువు : MSc mathematics వృత్తి : Maths lecturer తొలి రచన : గుర్తులేదు తొలి ప్రచురణ : సింహపురి కవిత (ఆంధ్రజ్యోతి లో … Continue reading →
రజితక్క అంటే వరంగల్. వరంగల్ అంటేనే రజితగా సాహితీ ప్రపంచంలో తనకంటూ పేరు సంపాదించుకున్నది. ఈ సమాజంలో సమస్యలెక్కడుంటే తానక్కడ వారికి బాసటగా నిలిచి పోరాడింది. తన కలంతో,గళంతో ఒక ధిక్కార స్వరాన్ని వినిపించింది. వరంగల్ కవయిత్రులలో తనకొక ప్రత్యేక గుర్తింపును సంపాదించుకున్నది. స్త్రీల సమస్యల పట్ల వెంటనే స్పందిస్తూ బాధితులకు తగిన న్యాయం చేయాలని … Continue reading →
కొందరుంటారు ! వాళ్ళ మార్గం ఎలా వున్నా , వాళ్ళు వాళ్ళ కోసం గాక సమాజంలోని సమస్యల పరిష్కారం కోసం ఉద్యమ బాటలో ముందు వరుసలో వుండి ఉద్యమిస్తూ , మరి కొంత మంది వారితో అడుగులు కలిపేలా స్ఫూర్తిదాయకంగా కొనసాగుతుంటారు . అలాంటి స్ఫూర్తిమంతమైన ధీమంతురాలు రజిత అక్కా . . రజిత … Continue reading →
ఒక్కోసారి జ్ఞాపకాలు ఒక వరుసలో రావు. కొన్ని చినుకులై రాలతాయి. కొన్ని ఎందుకో చూరును పట్టుకున్న వర్షపు బిందువుల్లా మెదడును పట్టి వదలవు. చదువు అంటే ఇష్టం, అయిష్టం లాంటివి ఏవీ ఉండేవి కాదు చిన్నప్పుడు. స్కూల్ అంటే ఫ్రెండ్స్. స్కూల్ అంటే నవ్వులు, కేరింతలు. స్కూల్ అంటే చిరుతిళ్ళు పంచుకుని తినడం, స్కూల్ అంటే … Continue reading →
…… 5 వందల రూపాయలు సమకూర్చడానికి, అనేక ఇబ్బందులు పడవలసి వచ్చింది. ఎట్టకేలకు ఆ డబ్బులు ఇచ్చి, టీసీ తీసుకోని ఇంటికి పోయి, మరునాడు లింగ్యాతో కలిసి, హన్మకొండాకు పోయి, లష్కర్ బాజార్ లోని కొత్తూరు హైస్కూల్లో, ‘టీసీ ‘ ఇచ్చీ, బడిలో చేరాను. టీసీ తీసుకుంటూ ” ఈ రోజే చివరి రోజు, ఈ … Continue reading →
ఉదయం టిఫిన్ చేద్దామనుకుంటూ ఫ్రిడ్జ్ తెరిచింది సమీర. దాదాపు అంతా ఖాళీగా దర్శనమిచ్చింది. అరె! కూరగాయలు తెచ్చుకుని పది రోజులు దాటినట్టుంది.. ఈరోజుకు ఓకే, రేపు ఉదయం రైతు బజారుకు వెళ్లాల్సిందే,తప్పదు… అనుకుంటూ కాసిన్ని పచ్చిమిర్చి, సగం మిగిలిన క్యాబేజీ పట్టుకుని డైనింగ్ టేబుల్ వద్దకొచ్చి కూర్చుంది. ” సమీరా, “ పిలుపు … Continue reading →
ఆగస్టు 11న రజిత మరణించిందన్న హఠాత్తుగా వచ్చిన వార్త నన్ను విషాదంలో ముంచడమే కాదు ఒక ఆప్తురాలిని కోల్పోయిన బాధ కృంగదీసింది. మామధ్య చాలా తరచుగా కాకపోయినా, అప్పుడప్పుడు ఫోన్లో సంభాషణలు జరుగుతుండేవి. ఎప్పుడు మాట్లాడినా రజిత ఎంతో స్నేహంగా, ఆప్యాయంగా వ్యవహరించేది. ఆమెతో పరిచయం, జరిపిన సాహిత్య చర్చలు, ఆత్మీయ సంభాషణలు ఇలా స్మృతులుగా … Continue reading →
ఇవన్నీ నా సందేహాలు ఇదంతా నెమ్మినీలం లాంటి మానవత్వం పరిమళించే కథలు రాసిన జయ మోహన్ గారు రాసినదేనా ఈ అధోలోకం అనే నా మనసు దిగులు నిజంగానే… సమాజంలో మనిషితనం, మంచితనం అంతరించిపోతున్నాయా!? లేక చూసే కళ్ళు లేక ఇంకెక్కడైనా దాక్కుని ఉన్నాయా!? ఎవరి లోకంలో వాళ్ళు వాళ్ళ కోసం మాత్రమే బతికేస్తున్నారా !? … Continue reading →
నిన్ను నేను దేవులాడితే నన్ను నేనే యాదిమరిచా నిన్ను మిన్నగా సూడాలని నాకునేనే కూని అయిపోయా నాటినుండి నేటిదాకా మేటిగా ఒక్కరోజైనారాదే పేమనెంతో పదిలంగా పంచినా ఈసమంతయిన ఇసం పోదాయే గుండె నిండా బాధ ఒళ్ళు గుళ్లయిన తీరదాయే గళ్లలేసి పొగుజేస్తే చిల్లువడ్డ జీవునానికి అందదాయే ఒత్తుగా కట్టమెంతో బోత్తకట్టుకొని సేసినా బొచ్చెలింత పిడికెడైన గంజికి … Continue reading →
1969 ప్రత్యేక తెలంగాణ ఉద్యమంలో ఓ 11 ఏళ్ల రెండు జడల అమ్మాయి ముద్దుగా మాట్లాడడంతో నాకు చాలా ముచ్చటేసింది. ఆ అమ్మాయే రజిత. అది మా మొదటి పరిచయం. రజిత మాతో పాటు మేము చేస్తున్న తెలంగాణ ఉద్యమంలోని పీకే టింగ్లు, ధర్నాలు, రాస్తారోకోలు, ర్యాలీలు మొదలైన అన్ని కార్యక్రమాలలో పాల్గొనేది. ఉద్యమ కాలంలోనే … Continue reading →
