పెళ్లై రెండునెలలయిందేమో ఇప్పుడిప్పుడే అతనికి అలవాటు పడుతుంటే… యింతలో యిలా…. వాళ్ల ఊరునుండి వస్తూ మా ఇంటిదగ్గర దించెయ్యండంటే, “ఇప్పుడెందుకు? తర్వాత వెళ్దా”మనేమీ అనకుండా దించేశాడు సరే, తనెప్పుడొస్తాననీ చెప్పలేదు…. నువ్వెప్పుడొస్తావనీ అడగలేదు. అమ్మ, నాన్న, అన్నయ్య ముగ్గురూ ఏమైందన్నట్టు అనుమానంగా చూస్తుంటే మామూలుగా ఉండలేక పోతుంది. మొన్నటి వరకు ఇది నా ఇల్లని స్వతంత్రంగా … Continue reading →
“శైలూ! ఇక్కడ బొమ్మ ఏది” కోపంగా అడిగాడు రాజేంద్ర. “రంగు వెలిసిపోయిన … Continue reading →
“వంటమనిషి కొడుకువి. నువ్వు మాతో సమానంగా కూర్చోవడమా! వెళ్లి వెనక సీట్లో కూర్చో”, అని తరగతి గదిలో తన స్థానాన్ని మార్చారు. “ఒరే! ఈరోజు యేమి తెచ్చుకున్నావురా?” అని ఒకరంటే “ఎవరింటి మెనూనో ఈరోజు…” అనొకరు. అన్యాపదేశంగా ఎవరింట్లోనో మిగిలిపోయింది తాను తెచ్చుకుంటున్నానని. “ఒరేయ్ వీడి స్టేటసుకు ఈ స్కూల్లో చదవడం అవసరమంటారా?” అని ఒకడంటే, … Continue reading →
వంటగదిలో పనిచేసుకుంటున్న పెద్దకూతురు సుహాసినిని చూసి శాంతమ్మ మనసు భారమైపోయింది. కళ్ళు కన్నీళ్ళతో నిండిపోయాయి. సుహాసిని చూడకుండా, పక్కకు తిరిగి చీరచెంగుతో కళ్ళను ఒత్తుకుంది శాంతమ్మ. కానీ సుహాసిని చూడనే చూసింది. అమ్మ దగ్గరగా వెళ్లి “అమ్మా! నా చేతులు చూడు ఎలా అయిపోయాయో?” చేతులు రెండూ అమ్మ ముందుకు చాపింది. వాటిని చూసి దుఃఖంతో … Continue reading →
