“వంటమనిషి కొడుకువి. నువ్వు మాతో సమానంగా కూర్చోవడమా! వెళ్లి వెనక సీట్లో కూర్చో”, అని తరగతి గదిలో తన స్థానాన్ని మార్చారు. “ఒరే! ఈరోజు యేమి తెచ్చుకున్నావురా?” అని ఒకరంటే “ఎవరింటి మెనూనో ఈరోజు…” అనొకరు. అన్యాపదేశంగా ఎవరింట్లోనో మిగిలిపోయింది తాను తెచ్చుకుంటున్నానని. “ఒరేయ్ వీడి స్టేటసుకు ఈ స్కూల్లో చదవడం అవసరమంటారా?” అని ఒకడంటే, … Continue reading →
వంటగదిలో పనిచేసుకుంటున్న పెద్దకూతురు సుహాసినిని చూసి శాంతమ్మ మనసు భారమైపోయింది. కళ్ళు కన్నీళ్ళతో నిండిపోయాయి. సుహాసిని చూడకుండా, పక్కకు తిరిగి చీరచెంగుతో కళ్ళను ఒత్తుకుంది శాంతమ్మ. కానీ సుహాసిని చూడనే చూసింది. అమ్మ దగ్గరగా వెళ్లి “అమ్మా! నా చేతులు చూడు ఎలా అయిపోయాయో?” చేతులు రెండూ అమ్మ ముందుకు చాపింది. వాటిని చూసి దుఃఖంతో … Continue reading →
“రవి మారుటితల్లి వచ్చిందట. ఇన్నాళ్లకు తీరికయింది కాబోలు. ఏమిటో విషయం? ఇన్నాళ్లూ వీడి ఆజాపాజా కనుక్కోలేదు. ఇంజినీరింగులో మంచిర్యాంకు తెచ్చుకోగానే గుర్తొచ్చాడు కాబోలు సవతికొడుకు.” “చిన్నప్పుడైతే సేవచెయ్యాలి గాని, పెద్దవాడయ్యాడు కదా! ఆవిడ పిల్లలకి సేవ చెయ్యడానికి అవసరమయ్యాడు కాబోలు” “అవునూ! ఆవిడికి కవలపిల్లలు కదా! అమ్మాయి, అబ్బాయి” “ఇన్ని సంవత్సరాలుగా రానిది, యిప్పుడే ముఖం … Continue reading →
