అమ్మమ్మ, మమ్మీ, డాడీ.. వీళ్ళకు ఏది చెప్పినా కథాలాగా చెప్పడం అలవాటు. Anecdotes ను అంత గొప్పగా చెప్పేవారు. అందువల్లేనేమో నేను సహజంగానే కథలకు ఆకర్షితురాలను అయ్యాను. చిన్నప్పటినుండి పుస్తకాలు, కబుర్లు ఈ రెండూ మహా ఇష్టం. చిన్నప్పుడు డాడీ కొని తెచ్చే పుస్తకాలతో గడిపేదాన్ని. కొన్నాళ్ళకు నా pocket money (దాన్ని pocket money … Continue reading →
అమ్మలేని తనం! తల్లి లేని బిడ్డడని కనికరం జూపుతరు, నాయనమ్మ ప్రేమతోని నా మూతి కడుగుతది కళ్ళు బైర్లు కమ్మి మూసుకుంటే, కళ్ళ ముందు క్షితిజ సమాంతరంగా నల్ల తెల్ల చారల గుర్రమోటి కనిపించిపోతది. బొందల గడ్డ దాపున నిల్చొని, నీకై చూపుని సంధిస్తున్నాను దప్పిగొన్న నా గొంతు దాహార్తి తీర్చ, ఏ లోకానున్న నా … Continue reading →
మేడే నేడే నా శ్రమ ఎక్కడో ఎప్పుడో ఉనికి కే నోచుకోలేదు బిగి కౌగిలి వీడి దుప్పటి తన్నేసి కళ్ళు నులుముకుంటూ మూలన కూర్చున్న చీపురు పట్టుకుని గదులన్నీ ఊడ్చేసి ఇంటి ముందరి దుమ్ము దులిపి కల్లాపి చల్లి ముస్తాబు చేసే నేను నా బతుకును దులుపుకోలే! నన్ను పట్టిన బూజు ను వదిలించుకోలే!! కట్టెల … Continue reading →
ఐతే, నేను రోజు నెత్తిమీద సద్దుల గంప్పా ఎత్తుకోని, 20-30 పశువులను తోలుకోని పోయి, సద్దులు చింతచెట్టుకింది, దొడ్డి దగ్గిర ఇచ్చేసీ, పొద్దంతా చెరువెనుక పశువులను మెపుకోని, సాయంత్రం అయ్యాకా,ఇంటికి తోలుకోని వచ్చే వాణ్ణి. ఐతే, నేను పశువులను తోలుకోని పోయే దారిలో , బుర్ర యాదగిరి ఇంటి పక్కన, ‘కోమటి బొర్రయ్య’ ఇంటి ప్రహారీ … Continue reading →
అర్పితా సింగ్ (జననం 1937 జూన్ 22) ఒక భారతీయ కళాకారిణి. అలంకారిక కళాకారిణి, ఆధునికవాదిగా పేరుపొందింది. ఆమె కళాత్మక విధానాన్ని గమ్యం లేని యాత్రగా వర్ణించవచ్చు. ఆమె పని ఆమె నేపథ్యాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. ఆమె పనులలో సాంప్రదాయ భారతీయ కళారూపాలు, సౌందర్యశాస్త్రం, సూక్ష్మ చిత్రలేఖనం, వివిధ రకాలైన జానపద కళలు ఉంటాయి. ఆమె పెయింటింగ్స్ ప్రధానంగా భారతీయ జీవనశైలిని స్త్రీ కోణం నుండి చూపుతాయి. ఆమె పనిలో … Continue reading →
“డాడీ,మదర్స్ డే సందర్భంగా వ్యాసరచన పోటీ పెడుతున్నారు మా స్కూల్లో. ఆరోజు నేను స్పీచ్ కూడా ఇవ్వాలని మా క్లాస్ టీచర్ చెప్పింది డాడీ… నువ్వు నాకు రెండ్రోజుల్లో పాయింట్స్ రాసివ్వాలి..” రాత్రి భోంచేశాక కాంపౌండ్ లో కుర్చీ వేసుకుని కూర్చున్న శ్రీనివాస్ దగ్గరికి వెళ్లి చెప్పాడు రాహుల్. ఏదో ఆలోచనలో ఉన్న శ్రీనివాస్ కొడుకు … Continue reading →
