భావి భారత పౌరులం చిరునవ్వులు చిందించే చిన్నారులం భవిష్యత్తుకు రథ సారధులం మృదువైన లేలేత పూరేకులం విరబూసే విరజాజులం నిస్వార్ధప్రేమకు దాసులం వికసించే ఉద్యానవనాలం కల్మషం లేని కెరటాలం.. తొలి ఉషస్సులో మెరిసిన బంగారు కిరణాలం విలువలకు పెన్నిధులం. నవీనకాలపు నాయకులం స్వచ్ఛభారత్ వారసులం ధైర్యమున పేరుగాంచిన బాలచంద్రులం నింగిని నేలను ఏకం చేసే నిచ్చెనలం … Continue reading →

మేడే నేడే నా శ్రమ ఎక్కడో ఎప్పుడో ఉనికి కే నోచుకోలేదు బిగి కౌగిలి వీడి దుప్పటి తన్నేసి కళ్ళు నులుముకుంటూ మూలన కూర్చున్న చీపురు పట్టుకుని గదులన్నీ ఊడ్చేసి ఇంటి ముందరి దుమ్ము దులిపి కల్లాపి చల్లి ముస్తాబు చేసే నేను నా బతుకును దులుపుకోలే! నన్ను పట్టిన బూజు ను వదిలించుకోలే!! కట్టెల … Continue reading →

మా అమ్మ జన్మనిచ్చిన నాకు వరం రక్తపు ముద్దతో నేను కడుపులో ఉండగా నన్ను నవమాసాలు మోస్తూ ఉండగా కత్తులతో యుద్ధం, నొప్పులతో బాధ భరిస్తూ నాకు కొత్త లోకాన్ని చూపి ఆ బాధలు మర్చిపోతూ నన్ను చూసి ఆగిపోయిన తన కన్నీరు మాయామవుతూ బిడ్డని ఎదకీ హత్తుకొని, ముద్దాడుతున్న మధుర క్షణం అనుభవిస్తూ తన … Continue reading →

బెట్టింగ్ బాగోతం వాడవాడలా నేడాయేరాతం ఎందరినీ మింగునో ఈ భూతం అడ్డులేదెందుకో జరిగితే ఘోరం ఆన్లైన్ల ఈ హింసకు అమాయకులే ఆత్మబలిదానం ఆశలేపింది చరవాని మైకం తొవ్వసూపింది ఆశల అంతర్జాల పైకం కేసినో రమ్మీ కల్చర్ మంట్లే వడేదెప్పుడో బొంద పెట్టేదేన్నడో మందిని ఆల్కగా బోర్రేయవట్టే నాన్న జేబునుండి దోసి అమ్మ పోపుడబ్బలు బోర్రెసి తోబుట్టువుల … Continue reading →

నవ్వును ధరించడం అలవాటు అవుతుంది బాధ కళ్ళలోనే ఇనికిపోయినప్పుడు కళ్ళలో నుండి అదే బాధ మనసులో దాగిపోయినప్పుడు మనసులో దాగిన బాధను, మనసు గదుల్లో బంధించినప్పుడు బంధింపబడిన బాధంతా బరువెక్కి, బరువెక్కి మోయలేనంత భారమైనప్పుడు భారమెక్కిన మనసు, రాయిలా మారుతున్నప్పుడు రాయిలా మారిన మనస్సు, సమాజంతో స్పర్శను కోల్పోయినప్పుడు ఎన్నో కలలతో, ఆశలతో నిండిన లోకంలో … Continue reading →