ఆమె మరణించింది ఆమె చేయని యుద్ధం లేదు ఇంటా బయటా పోరు తప్పలేదు తనతో తాను అతనితో తాను మనసు లేని మనుషుల్లో ప్రేమను వెతుక్కుంది దారిలో తారసపడ్డ వారిని నమ్మింది కల్మషమెరుగని ఆమె ప్రేమ వెనుకనున్న కాంక్షను పసిగట్టలేని హార్మోన్ల ఉరుకులు పరుగులు పెళ్ళి మంత్రానికి తనువు అర్పించింది పెళ్ళి తంతు దాటవేత లో … Continue reading →
అక్కడ ఎవరున్నారని వెళ్తున్నారు ఆ చోటులో ఏముందని అడుగుతున్నారు చుట్టూ కళేబరాల నడుమ ప్రార్థనా మందిరంలో నిత్య జన సందోహం! భక్తి పారవశ్యంలో చుట్టూ చూసే ఆరా తీసే తీరికా లేదు సమయమూ లేదు ! శ్మశానమా?! కాదు అత్యాచారాల్లో ఆరితేరిన మానవుల అలికిడి గాంచలేని యువతీ యువకులు అర్ధాంతరంగా చంపబడుతున్నారు దేహాలు పూడ్చబడ్డాయి ఎక్కడబడితే … Continue reading →
మనుషుల్ని మనుషులతో కలిపి సమాజానికి అనుబంధాల ఆమ్లజని ప్రవహింపజేసే రక్తనాళాలు కదా రహదారులంటే కాళ్లను నమ్ముకున్నప్పుడు జీవాలను చేరదీసి వాడుకున్నపుడు వేగ నిదాన సంయమనంతో ప్రాణమున్న కళ్ళు పరస్పర గమనాలను గౌరవించుకున్నాయి వికసించిన బుద్ధిబలం అనాయాసపు యంత్రపరుగునిచ్చింది పరిగెత్తే కాలాన్ని చేదుకొని నిలుపుకోవడానికే ప్రాణంలేని గాలి తిత్తులమీద ప్రాణాలను పరుగెత్తిస్తున్న వాడా ప్రయాణపు మిత హితాలను … Continue reading →
మనిషన్నవాడు ఏడి మనుషులెందుకు మారిపోతున్నారో అసూయ పుడితేచాలు కళ్ళుకూడా పచ్చగా మరిపోతాయి ఈర్ష్య కలిగితేచాలు మంచి కూడా నిప్పులు పోసుకొంటుంది ఎవడు గొప్పతనం వాడిది అనుకోం…మనం ఒకడు ఎదిగితే ఓర్చుకోలేం….మనం దేవుడి గురించి తీయగ మాట్లాడతాం దేవుడి లాంటి ప్రక్కప్రాణాన్ని బాధపెడతాం -డా.బాలాజీ దీక్షితులు పి.వి ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Continue reading →శవంతో ఎవరు మాట్లాడినా పర్వాలేదు గుప్పెడు కన్నీళ్ళు రాలిత్ చాలు అక్కడే ప్రేమ మొలుస్తుంది కొత్త సంభాషణలు పూస్తాయి. చావుపై ఎవరు అంజలి ఘటించినా చాలు మనసులో మబ్బులు క్రమ్ముతాయి మాటలు కురుస్తాయి మనుషులను తడుపుతాయి. కాల్చినా, పూడ్చినా నొప్పి, బాధ ఎరుగని జీవి పెదవుల వైపు ఆశగా చూస్తుంది. ఆఖరి చూపు వ్రాసే అంతిమ … Continue reading →
కొన ఊపిరితో కొట్టుమిట్టాడు ప్రాప్తం దీనత్వపు దీప విలాప తాపం ఆందరిచూపుల్ని చిలుకొయ్యలకి తగిలించారు ఊపిరి ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసల్లో ఉడుకుతోంది కాలం చావుకి కాలు దుయ్యమంటోంది నోరు పిడచగట్టుకు పోయింది కాళ్ళ కీళ్ళన్నీ కొయ్యబారిపోయాయి దేహమంతా స్వేదంలో నానుతోంది రేపా? మాపా? అన్నట్టే ఉంది పానం! పాలు పోసి పోసి గొంతునంతా ట్రాఫిక్ జామ్ చేశారు … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక జూన్ సంచిక pdf సంపాదకీయం -డా.అరసిశ్రీ కథలు ఎందుకు వద్దు – శశి నా కథ-5 – రాత్రి బడి (2) — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు ప్రశాంత భారతం సంకల్పంగా…- ముక్కమల్ల ధరిత్రీ దేవి తవ్వకం – చందలూరి నారాయణరావు. తట్టి … Continue reading →
మేడే నేడే నా శ్రమ ఎక్కడో ఎప్పుడో ఉనికి కే నోచుకోలేదు బిగి కౌగిలి వీడి దుప్పటి తన్నేసి కళ్ళు నులుముకుంటూ మూలన కూర్చున్న చీపురు పట్టుకుని గదులన్నీ ఊడ్చేసి ఇంటి ముందరి దుమ్ము దులిపి కల్లాపి చల్లి ముస్తాబు చేసే నేను నా బతుకును దులుపుకోలే! నన్ను పట్టిన బూజు ను వదిలించుకోలే!! కట్టెల … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక ఏప్రెల్ సంచిక pdf సంపాదకీయం “సర్వేంద్రియాణాం నయనం ప్రధానం” -డా.అరసిశ్రీ కథలు నేనెందుకు చచ్చిపోవాలి – శశి నా కథ-4 దొర కోడే-దొంగ కోడే — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు యుద్దాలు లేని నేల – జయసుధ కోసూరి ఉగాది కవితా లత … Continue reading →
మా అమ్మ జన్మనిచ్చిన నాకు వరం రక్తపు ముద్దతో నేను కడుపులో ఉండగా నన్ను నవమాసాలు మోస్తూ ఉండగా కత్తులతో యుద్ధం, నొప్పులతో బాధ భరిస్తూ నాకు కొత్త లోకాన్ని చూపి ఆ బాధలు మర్చిపోతూ నన్ను చూసి ఆగిపోయిన తన కన్నీరు మాయామవుతూ బిడ్డని ఎదకీ హత్తుకొని, ముద్దాడుతున్న మధుర క్షణం అనుభవిస్తూ తన … Continue reading →
