ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ సంపాదకీయం అరసి శ్రీ కథలు “సిర్నవ్వు” – డా. మజ్జి భారతి నా కథ-3 -సర్కారు తుమ్మ ముల్లు’– డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు మౌఢ్యం – గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు మా యవ్వ ప్రేమ! – బాలాజీ పోతుల కాల పరీక్ష – చందలూరి నారాయణరావు మాతృభాషా ప్రియులరా … Continue reading →
అయ్యలారా!తెలుగుజాతి బిడ్డలారా!!మాతృభాషా ప్రియులారాఘనతవహించిన పెద్దలారాబహుభాషాకోవిధులరాతెలివెన్నెల వెలుగులోగోదారి గట్టుపైమారే కాలానికి మార్గదర్శి లా ఉంటాననుకున్నా కానీ‘నిత్య గాయాల నెలవంక’లామారింది నా తెలుగునా ‘నెత్తి మీది యినుప గమేళం’లాఆంగ్లమాధ్యమాన్నిఅందలమెక్కిస్తూఉంటేఆదికవితగా అందరినోటాజీవనదిలా అలరారే నేనుమండు వేసవిలో ముడుచుకున్నగోదారిలా మార్చారు నన్నునా కలల రాజ్యానికిస్వప్నదేశ వసంతానివి నువ్వుఅలల తాకిడికిలోమెరిసే ముత్యపు చిప్పవినువ్వో రత్నానివని పరదేశీయులువేనోళ్లా కొనియాడుతుంటేకృష్ణమ్మలా ఉప్పొంగిపోయాజలతరంగిణిలా ఉర్రూతలూగిపోయాకానీ ఈ నవతరం‘సుందర్ … Continue reading →
సంలేఖ బాధ ఇంకా పెరిగింది. ఆమె దాన్ని దిగమింగి ఏదో మాట్లాడబోయేలోపలే దిలీప్ మాట్లాడాడు. “లేఖగారు! మనం ప్రేమించినవాళ్లకంటే మనల్ని ప్రేమించినవాళ్ల దగ్గర మన జీవితం బావుంటుందంటారు. అది ఎంతవరకు సరియైనదో నాకు తెలియదు. కానీ మీకు జయంత్ అంటే ప్రాణం. అతన్ని మీరు భరిస్తారు. ఆ నమ్మకం నాకుంది. కానీ మీకూ ఫీలింగ్స్, ఎమోషన్స్ … Continue reading →
కుడి కాలుకు సర్కారు తుమ్మ ముల్లు స్లీపర్ చెప్పుల‌నుండి దిగీ అరికాల్లో ఇరిగింది. అది మూలవాసాకు మొలగొడితే ఎట్లా నైతే అతుక్కొనుంటదో, అదేవిధంగా ఉంది. నా అరికాలు గండాన, ఎనభై శాతం అరిగిన ఈ స్లీపర్ చెప్పును, నా అరికాలుకేసి కదలకుండా, ఏసుక్రీస్తును సిలువేసినట్లూ ఉన్నది. ఆ నొప్పి భరించలేక ఎక్కెక్కి ఏడుస్తుంటే, ఆ ఏడుపు … Continue reading →
కాలంలిపి లేని భాషలో మాట్లాడినాఅర్దం చేసుకోవాలి.. రూపం లేని అందాన్ని చెక్కిముఖం చాటేసినాస్వీకరించాలి. వెంట్రుకతో పర్వతాన్నిఎక్కించే ప్రేమనుకొలిచి తరించాలి. దేహాన్ని సాదివెలిగించుకున్న చెమట దీపాన్నిఆర్పినా భరించాలి. చిల్లరతో కట్టిన కోటలోలంకె బిందెలు మొలిస్తేరహస్యాన్ని గౌరవించాలి. గుండెను చిలికితోడిన కన్నీటితోదప్పిక తీర్చుకోవడం నేర్చుకోవాలి. బాధల కొలిమిలోకాల్చిన అక్షరాలను నాలుకపైలిఖిస్తున్నా ఓర్చుకోవాలి. కాలంతన ఆకలికి మనిషి సుఖాల్నినంజుతున్నా మౌనం … Continue reading →
మా యవ్వ ఓ పిచ్చిది మా ఆకలిని తన ఆకలి అనుకుంటది మా అయ్యెన్ని తిట్టినా ఓపుతది గానీ, మమ్మల్నోమాటంటే కయ్యానికి దిగుతది. మా యవ్వకి మా కడుపు మీదే యావ! ఏ రోజన్నా అన్నమో, రొట్టో లేక కూరో తక్కవడితే, ఆ పూట – మేము తింటే మా యవ్వ కడుపు నిండుతది. నిజంగా … Continue reading →
వలస కార్మికులు అనే పదానికి ఏకరీతి నిర్వచనం లేదు. కానీ సంప్రదాయ మరియు చట్టపరమైన నిబంధనలు కొంత స్పష్టతను అందిస్తాయి. వలస కార్మికులు మరియు వారి కుటుంబ సభ్యుల హక్కుల రక్షణపై అంతర్జాతీయ సమావేశం, 1990 ప్రకారం. వలస కార్మికులని వారు జాతీయులు కాని స్థితిలో వేతనం పొందే కార్యకలాపాలలో నిమగ్నమై ఉన్న వ్యక్తులుగా నిర్వచిస్తుంది. … Continue reading →
ఏమైనా సాధిస్తే రాయాలా?గొప్ప కథ నీదైతేనే రాయాలా?రాసేది ఎందుకు?అందరూ చదవడానికి!అనుభవాల ప్రవాహానికి ఉన్న అడ్డుకట్టను తెంచడానికి!!ఎన్నయినా చెప్పు..ఏమైనా చెప్పు..కథ గొప్పగా ఉంటేనే ఎవరైనా చదివేది!!!! నీ గురించి రాస్తే దాన్ని కథంటారా?ఆత్మకథ అంటారు.బావుంది!ఆత్మకథలో నువ్వు మాత్రమే ఉంటావా?లేదు! లేదు! లెక్కలేనంత మంది జనాలు ఉంటారు.. ఇంకా.. ఎన్నో సన్నివేశాలు.. రాజకీయ, సాంఘిక, ఆర్థిక, ప్రాపంచిక సమకాలీన … Continue reading →
“ఆ సూపేటి? మాడిసి మసి సేసేద్దామనే! కాలు సెయ్యి పడిపోయినా, గోరోజనానికేవీ తక్కువనేదు. యేదో నాను మంచిదాయిని గాబట్టి, యీమాత్రమయినా సేత్తన్నాను. అదే యింకొకర్తయితే, యిన్నాళ్ళూ నువ్వు సేసిన పనులకి, యీపాటికి నిన్నీడ్సి బయిటికి తోస్సేది. పైన దేవుడ్నేడా! సూడ్డా! నాలుగు డబ్బులు కళ్ళ సూసామని, కళ్ళు నెత్తినెట్టుకుంటే యిలగె ఔతాది మరి. యేమ్మిడిసిపడ్డావే! ఒళ్ళు, … Continue reading →
అక్షరాలు దిద్దించిన చేతులను కాళ్ళు మొక్కమంది విద్యార్థి పైత్యం అబద్ధం చక్కర్లు కొట్టింది సోషల్ మీడియా వెర్రి తలలేసి భిక్షాటన తో కొవ్వెక్కి ఉపాధ్యాయుడి ని దోషి ని చేసింది నల్లబట్టల్లో దాచుకున్న సనాతనం ఉరిమింది క్రమశిక్షణ నేర్పిన గురువు నే మోకరిల్లమంది సంఘాన్ని రాజ్యం శాసించక పోతే పెట్రేగే మూకలు పెచ్చరిల్లిపోతాయి అది ఏ … Continue reading →
