ఆత్మీయ మిత్రులు మనలను వదిలి వెళ్లినప్పుడు ఏమైనా రెండు మాటలు రాయాలన్నా, మనసు ఒణుకుతుంది. గుండె చెరువవుతుంది. ఇటీవల హఠాత్తుగా మరణించిన మిత్రురాలు రజిత గురించి రాయాలనుకున్న క్షణాల్లో ఇదే పరిస్థితి.         నిన్నగాక మొన్ననే వచ్చింది మా విజయవాడకు. చినముండా’ న్ఙ్గోజి అడిచే’ రాసిన  ‘ఫెమినిష్ట్ మానిఫెస్టో ప్రసంగాలు’ పుస్తకం ఆవిష్కరించారు. రుద్రమ ప్రచురణల … Continue reading →

తలుపు తీసింది…  తూర్పున సూర్యోదయం  పలకరించింది చిరునవ్వుతో…  ముంగిలి ఊడ్చింది…  కల్లాపి జల్లింది…  ప్రకృతి మాత పరవశించింది..  ముత్యాల ముగ్గు పెట్టింది…  మహాలక్ష్మి గడపలో అడుగు పెట్టింది…  దేవుని ముందు దీపం వెలిగించింది..  గంటలు మ్రోగాయి..  పనులు మొదలయ్యాయి..  గోడమీద గడియారం ముల్లు   సాగుతూ ఉంది….  తోడుగా పరుగులు తీస్తూ ఆమె…!!  అందర్నీ సిద్ధపరిచి సాగనంపింది… … Continue reading →

తెలిసి తెలియని వేళలో ఓ బాధ తలకెక్కి మనసు చిట్లి , మాట పోయి అన్ని వదిలేసి, అందరినీ తుంచేసి చావును పిలుచుకుని లోకం నుండి సర్దుకున్నావు. ప్రతి అడుగు అలికిడిలో కళ్లకు కలవరింతే… ప్రతి పలుకు సవ్వడిలో అర్థాల కవ్వింపులే రోజూకో జ్ఞాపకం కనురెప్పలుపై వాలి చప్పుడు చేసే అనుభవం హృదయమంతా పరచుకుని తలకొరివి … Continue reading →

నన్నయాదులు అర్థం కారా! విశ్వనాధ వినిపించిందర్ధం అయిందో లేదో తెలేదా! జాషువాదుల భావాల బరువు మోయలేమా ! శ్రీశ్రీ ల సిద్ధాంతాలు, రాద్ధాంతాలై ప్రశ్నలు, ప్రశ్నలుగానే వుండి పోయాయా! చలం స్వేచ్ఛ మనసుకో? శరీరానికో? తెలియని అయోమయ స్థితిలో వున్నామా! ఇంతటి సందిగ్ధాల మధ్య సాహిత్యీపు పునర్మూల్యాంకనాలు చేస్తే సత్తా వినిపిస్తే, వినే సత్తా వుందా! … Continue reading →

మనిషన్నవాడు ఏడి మనుషులెందుకు మారిపోతున్నారో అసూయ పుడితేచాలు కళ్ళుకూడా పచ్చగా మరిపోతాయి ఈర్ష్య కలిగితేచాలు మంచి కూడా  నిప్పులు పోసుకొంటుంది ఎవడు గొప్పతనం వాడిది అనుకోం…మనం ఒకడు ఎదిగితే  ఓర్చుకోలేం….మనం దేవుడి గురించి తీయగ మాట్లాడతాం దేవుడి లాంటి ప్రక్కప్రాణాన్ని బాధపెడతాం -డా.బాలాజీ దీక్షితులు పి.వి ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~