తిక్క అనే లక్షణం అందరిలోనూ ఉంటుంది. మనుషులం కదా! ఆ తిక్క నా విషయంలో ఎప్పుడూ మంచినే చేసింది. చిన్నప్పుడు నాకు నచ్చితేనే ఏ పని అయినా చెయ్యడం అలవాటు అయింది. నాకు నచ్చితేనే ఆడడం, నాకు నచ్చితేనే చదవడం, నచ్చితేనే ఎవరితోనైనా మాట్లాడడం, నచ్చితేనే ఏ పనికైనా పూనుకోవడం, అది పూర్తయ్యే వరకూ రాక్షసిలా … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక జూలై సంచిక pdf సంపాదకీయం -డా.అరసిశ్రీ కథలు “మూలాలు” – మజ్జి భారతి కులం కన్నా గుణం ముఖ్యం – శశికళ నా కథ-8– మా చెల్లి పెళ్ళి — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు గాయపడని దారి – దేవనపల్లి వీణావాణి వృద్ధాప్య … Continue reading →
జీవితంలో క్లిష్ట పరిస్థితులు వస్తేనే గాని అవి ఎలా వుంటాయో అర్థం కావు. ఎలా వున్నవాళ్లం ఎలా అయ్యాం అన్నది కూడా అలా అయ్యాకనే తెలుస్తుంది. ఏదీ అనుకున్నట్టు జరగదు. జరిగేది అనుకున్నదే అయితే ఆ ఆనందమే వేరు. రాజారాం అలాంటి ఆనందంలోనే వున్నాడు. అతను చేసిన పనిని అందరు మెచ్చుకుంటున్నారు. ఇంతగా మెచ్చుకుంటారని అతను … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక జూన్ సంచిక pdf సంపాదకీయం -డా.అరసిశ్రీ కథలు ఎందుకు వద్దు – శశి నా కథ-5 – రాత్రి బడి (2) — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు ప్రశాంత భారతం సంకల్పంగా…- ముక్కమల్ల ధరిత్రీ దేవి తవ్వకం – చందలూరి నారాయణరావు. తట్టి … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక మే సంచిక pdf సంపాదకీయం -డా.అరసిశ్రీ కథలు అమ్మకు వందనం (కథ)- ముక్కమల్ల ధరిత్రీ దేవి నా కథ-4 – రాత్రి బడి — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు స్ఫూర్తి – గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు అమ్మలేని తనం! – బాలాజీ పోతుల … Continue reading →
సంలేఖ మొబైల్ రింగయింది. స్క్రీన్ మీద జయంత్ నెంబర్ వుంది. ఆ నెంబర్ చూడగానే సంలేఖ గుండెలో చిన్న తొట్రుపాటు. ఆనందం, ఆత్మీయత కలబోసుకున్న మరింత చిన్న ఉలికిపాటు. చాలారోజుల తరువాత వస్తున్న ఫోన్ అది. ఇప్పుడు ఎంత ప్రేమతో, ఎంత లాలింపుతో పలుకుతుందో అతని గొంతు. వెంటనే వినాలని ఆశగా వుంది. ఏ స్త్రీకైనా … Continue reading →
“అపార్ట్ మెంట్ ఎందుకవుతుంది బాబూ! సమాధినే! కాకపోతే మీ పెద్దనాన్న గారికి అంత ఘనంగా కుదురుతోంది. ఇదంతా ఆయన తెలిసో తెలియకో చేసిన మంచి పనుల ఫలితమేనయ్యా! లేకుంటే తల్లిదండ్రులతో అవసరం తీరాక వాళ్లకి అన్నం పెట్టాల్సి వస్తుందని గుట్టుగా యాక్సిడెంట్లు చేయించి చంపే కొందరు కొడుకులున్న ఈ రోజుల్లో మీ పెద్దనాన్న కడుపున ఆ … Continue reading →
“అరుదుగా చేస్తారు కాబట్టే ఇదెంతవరకు అవసరం అని సమాధి కట్టాక ఎవరైనా ప్రశ్నిస్తారేమో?” అనుమానంగా అడిగింది. “ఇది అవసరం కాదు. ఒక జ్ఞాపకం. తండ్రి జ్ఞాపకాన్ని సమాధి రూపంలో పదిలపరచుకోవటం” అన్నాడు. “అదికాదు దిలీప్! మా పెద్దనాన్నకి, పెద్దమ్మలకి సమాధులు లేవు. వాళ్ల కొడుకులు, కూతుళ్లు డబ్బులున్నప్పుడల్లా బంగారం కొని లాకర్లలో దాచుకుంటుంటారు. పొలాలు కొంటుంటారు. … Continue reading →
మా యవ్వ ఓ పిచ్చిది మా ఆకలిని తన ఆకలి అనుకుంటది మా అయ్యెన్ని తిట్టినా ఓపుతది గానీ, మమ్మల్నోమాటంటే కయ్యానికి దిగుతది. మా యవ్వకి మా కడుపు మీదే యావ! ఏ రోజన్నా అన్నమో, రొట్టో లేక కూరో తక్కవడితే, ఆ పూట – మేము తింటే మా యవ్వ కడుపు నిండుతది. నిజంగా … Continue reading →
కుడి కాలుకు సర్కారు తుమ్మ ముల్లు స్లీపర్ చెప్పుల‌నుండి దిగీ అరికాల్లో ఇరిగింది. అది మూలవాసాకు మొలగొడితే ఎట్లా నైతే అతుక్కొనుంటదో, అదేవిధంగా ఉంది. నా అరికాలు గండాన, ఎనభై శాతం అరిగిన ఈ స్లీపర్ చెప్పును, నా అరికాలుకేసి కదలకుండా, ఏసుక్రీస్తును సిలువేసినట్లూ ఉన్నది. ఆ నొప్పి భరించలేక ఎక్కెక్కి ఏడుస్తుంటే, ఆ ఏడుపు … Continue reading →
